Цоожтой зүрх сэтгэл
Цонхны наадах түшлэгтэй сандал дээр
Цоожтой зүрх сэтгэл шөнөжин гиюүрнэ
Бороо цасных нь мэдэхгүй цонх даган
Бодлыг угаах мэт урсах тэр усыг л гөлөрнө
Тэнэмэл цагираган сар хар үүлэнд халхлагдаад
Тэвчээргүй миний хүсэл энэ цонхонд дүүжлэгдээд
Маргаашийг хүлээх мянган шөнийн гэсгээлтээс
Манартлаа дарс шимж л ухаанаа умартан амьд гарна
Бичсэн: ulaankaa | цаг: 18:07 |
Үгийн эвлүүлэг
Холбоос | email -ээр явуулах | Сэтгэгдэл(2) | Сэтгэгдэл бичих
Холбоос | email -ээр явуулах | Сэтгэгдэл(2) | Сэтгэгдэл бичих
Сэтгэгдэл:
Сэтгэгдэл бичих