Бараан өнгөтэй тэнгэр хэрээдийн дүрийг ч далдалчихаж,
Хотын өвөл..., чимээ аниргүй уйтгартай
Хов хоосон сэтгэл.., дотроос тийрээд гачлантай

Нүдээ аниад амьдралаас түр алсаръя гэвч
Нүгэлт орчлонгийн чимээ нь
Зүүдэнд илүү чанга гиншинэ

Бирд шиг, хуурмаг хүмүүсийн хүслийг
Биенээсээ сэгсэрчхээд,
Хав хар утааг зүсэн
Үүлэнд хүрчихээд,
Шавсан энэ олон бодлуудыг
Шавхаж асгачихаад,

...,
Өвлийн шувууд тэнд л ганганаж буй байх
Өндөрт.., шувуудтай хамт хотын зуныг хүлээхсэн