Огт оргүй цэнхэр тэнгэрт
Саарал далай цалгиад
Оршихуйг минь бүхэлд нь
Түрлэг болгон уянгалаж бороо оров
....
Оргүй хоосноос баяр төрж
Оройгүй ихээр 
жарган буйгаа мэдрэв.
....
Саарал далай
Газарт уусан 
Бороо зогсов
Үс минь үзүүрээсээ хатаж
Бодол татрав...

Орчлонд ганцаар хийсэх мэт 
Дахиад л хоосон...,
Одоо би хаачих вэ

А.Б
2019.06.25