Хэн нэгний хоосон сэтгэлд орж суучихаад
Хирчлээсгүй цэнхэр тэнгэрт
Хаанаас ч юм хар үүл гарч ирэхэд
Жин ажиллуулдаг өвөөгийн урдуур
Жижигхэн хөлнүүд гуйван гарахад
Жилдээ гуравхан хардаг тэр царай
Миний төрхтэй ижил гунигтай болсон байхад
Болжморуудад буух сөөг олдохгүй
Шонгийн утсан дээр дайвалзахад
Борогдуу амьдралтай ч
Бүтэн инээмсэглэлтэй хижээл эмэгтэй
Суга таягандаа зовлогоо шингээн
Салхи шиг уухилсаар зам хөндлөн гарахад
Хий хоосонтой нөхөцсөн
ХООСОН гэдгээ мэдрэв...Хэн нэгний хуурамч сэтгэлд орж суучихаад
Бичсэн: ulaankaa | цаг: 20:31 |
Үгийн эвлүүлэг
Холбоос | email -ээр явуулах | Сэтгэгдэл(0) | Сэтгэгдэл бичих
Холбоос | email -ээр явуулах | Сэтгэгдэл(0) | Сэтгэгдэл бичих
Сэтгэгдэл:
Сэтгэгдэл бичих