БичлэгЗүрх сэтгэлийн найдлага үл тасарна
Уржигдархан мэт
Чи өмнө минь ирээд
Өр зүрхээ сугалаад миний цээжинд наасан
Тэр жилээс хойш
Түм буман удаа цас майлгайлан орж
Үй түмэн удаа бороо ширүүн шаагисан ч
Өнөөдөр шиг би ингэж ихээр жиндэн дагжин чичирч байсангүй
Зүрхээ өгсөн тэр мөчийг нь улам нандигная
Өчигдөрхөн
Чи өмнө минь ирээд
Өр зүрхэнд минь өргөстэй үг шигтгэчихээд явсан
Тэр өргөс шигдсэнээс хойш
Үй түмэн итгэл цас шиг хайлж
Өч төчнөөн мөрөөдөл бороо шиг урсан арилж
Өргөстэй зүрх нулимсад норон зэвэнд идэгдэн хувхайрав
Зүрхээ сугалж авсан тэр харцнаас чинь үргэлж цочино
Өнөөдөрхөн
Итгэл өмнө минь ирээд
Ирээдүйн тухай өгүүлэх хайрын түүх хүүрнэн
Мартаж болдог оюун тархины тухай
Уртаас урт үлгэр ярьж өгнө
Уржигдар даарсан, өчигдөр айсан мэдрэмжээ
Хувхай цайсан зүрхэндээ булшлаад
Маргааш өөдөөс ирэх чиний замыг чөлөөлөн
Иргээд ирэх тэр мөч бий гэдэгт найдна
Зүрх сэтгэлийн найдлага
хэзээ ч үл тасарна
Бичсэн: ulaankaa | цаг: 16:15 |
Үгийн эвлүүлэг
Холбоос | email -ээр явуулах | Сэтгэгдэл(0) | Сэтгэгдэл бичих
Холбоос | email -ээр явуулах | Сэтгэгдэл(0) | Сэтгэгдэл бичих
Сэтгэгдэл:
Сэтгэгдэл бичих
