Гутал ч үгүй, гуниг ч үгүй
Гунхаж ганхсаар би
Гэртээ орж ирлээ
Гуниг гэдэг донтон
Гуталнаас зүүгдсээр бас л ирж
Гутал гуниг бид гурав
Хэдэн ч бороонд норов
Утсан амьтай улаан гуниг
Ул нь салдаггүй хар гутал
Шал таазанд хавчигдсан
Шал тэнэг цонх
Шарыг минь малтан
Чулууд гэж савчина
Хөлийн хуруу бас зүрхээ чөлөөлөөд
Харсан ч үгүй онилсон ч үгүй савж орхив
харин би маргааш гутал ч үгүй, гуниг ч үгүй
Бичсэн: ulaankaa | цаг: 07:22 |
Үгийн эвлүүлэг
Холбоос | email -ээр явуулах | Сэтгэгдэл(0) | Сэтгэгдэл бичих
Холбоос | email -ээр явуулах | Сэтгэгдэл(0) | Сэтгэгдэл бичих
Сэтгэгдэл:
Сэтгэгдэл бичих