Өрөөний гэрэл бүдэгхэн санагдаж
Оройн бүрийд юуг ч юм бодох нь
Огторгуйн оддын дунд төөрөх мэт
Өрөөний гэрэл бүдэгхэн санагдаж
Өөрөө би зүрхээ мэдрэхээ байсан мэт
Хэн нэгний тухай бодохгүй байх нь
Намайг улам ганцаардуулж
Нулимас урсах шалтгаан үгүйд
Намрын тухай л өдөржин согтуурна
Үдшийн бүрий хүртэл
Бодол чилээх хэн ч сэтгэлд торсонгүйд
Үүрэглэж ядарсан бие бээр
Өнөөх өнгөнд, өнөөх үнэрт, өнөөх салхинд л шунаглана
Бичсэн: ulaankaa | цаг: 20:24 |
Үгийн эвлүүлэг
Холбоос | email -ээр явуулах | Сэтгэгдэл(0) | Сэтгэгдэл бичих
Холбоос | email -ээр явуулах | Сэтгэгдэл(0) | Сэтгэгдэл бичих
Сэтгэгдэл:
Сэтгэгдэл бичих